Elveda

Bana elveda demek için toplanmış tüm yıldızlar
Bu gece
Çırpınır rüzgar avuçlarımda
Son yaprağı da göze batar ayrılığın.
Son dikeni
Kayboluşlara saplanır
Ve ağlar gül
Ağlar gülüm...
...
Yine de habercisidir kaybolan bulutlar
Sensizce bir merhabanın, karşılamanın
Yalancılık çeken...
Ve sessizce yağacaktır yağmur
Gözlerimin içine dolarken
Yeni yeni hayatlar
...
Biliyorum rüya görmeyeceğim artık
Sarılmayacak bana karabasan uykular
Gözlerim yeni gözlere yabancılık çekerken
Utangaç
Kızaracak
Ve sen düşeceksin
Kaybolup gidecek
Dönmeyeceksin
Biliyorum...

Altın Kız

Pembeler içinde altın sarısı
Gülüşlerinden dökülen kalbin...
Ve sorgusuz hayatların asi sözleri
Bir bir yarattığın rüyalarda
Adsız mutlulukların sayıkladığı...
...
Yazarsın, yazgısızdır çünkü uzaklar
Seversin
Sevgilindir çünkü
Yasaklar...

Yaprak Yaprak

Satır satır düşer gölgeler
Yaprak yaprak solar anılar
Sen daha ne bilmeleri unutmamışken
Kazanışlar yitirir seni
Kalabalıklar yalnız bırakır
Ve tam kendimle kaldım derken
Baş başa
Tel tel düşer o kış başına
Tek yabancı kendin olur kendine
Ve tüm başkaları sen...
İlk kez doğruyu söylüyordur aynalar
Yine de
İnanmaya inanmayı
Öğrenmeyi öğrenememişsindir
...
Yine de...

Yalnız Bugün

Tek kalan gün
Sessizce ağlar eskinin peşinden
Tek kalanlar geçmiş sevgililerden...
Mazinin günleri
Hep diğerleriyle çıkarılır sandıklardan
Ve gelecek
Hep ardındaki yarınlarla umulur...
En şehvetli noktasından bağlanmıştır her tarih bir diğerine
Oysa bugün
Yalnızdır hep, bağlanmayı bekleyen...
Bugün sen de yalnızsın
Olsa da olmasa da etrafında başını yaslayacak akşam sefaları
Yalnızsın
Çünkü “birliktelik” başkalarıyla anılır her zaman
Mutluluğun içinde başka gözler görürsün
Ama yalnızlık senle hatırlanır hep
Üstelik yalnız senle...
Tüm diğerleri birliktedir
Senden öncekiler
Ve senden sonrakiler...
Ama sen yalnız... Yalnız bir “sen” isminde
...
Bugün yalnızdır ya
Yalnızlık senle anılır
Öyleyse bugün sen de yalnızsın
...
Ve unutma ki her güne bir bugün dersin
Sen hep yalnızsındır...