Şiirler... Hayatın kendine özgü akustiği içinde bazen yerini en can alıcı notalarda kendiliğinden bulan, bazen de bir yalnızlığa, geceye, ya da mürekkebin kirine damlarcasına; bir şeylerin, belki bir rüzgarın, belki dost bir sesin, belki de yalnızca bir tutam mum ışığının narince taşıyıp getirdiği; bazen titrek, bazen suskun, bir şeyleri gizler halde, bazen de bir şeyleri haykırırcasına... Ama içimizden, ama kendimizden, bizden bir şeyler...
Aldatsın istemem beni yeni bir rüya
Karıştı kelimeler, türlü oldu güya
Yerle bir toprak,
Beraber yer gök
Volkan deniz püskürmede; kalsın, bırak!
Mantık yok, aklını da sök
Söksün şafak...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder