Şiirler... Hayatın kendine özgü akustiği içinde bazen yerini en can alıcı notalarda kendiliğinden bulan, bazen de bir yalnızlığa, geceye, ya da mürekkebin kirine damlarcasına; bir şeylerin, belki bir rüzgarın, belki dost bir sesin, belki de yalnızca bir tutam mum ışığının narince taşıyıp getirdiği; bazen titrek, bazen suskun, bir şeyleri gizler halde, bazen de bir şeyleri haykırırcasına... Ama içimizden, ama kendimizden, bizden bir şeyler...
Kim dedi ateşin yaktığını
Ateş sadece acıtır
Kim dedi rüzgarın estiğini
Rüzgar sadece dokunur
Kim dedi suyun aktığını
Su sadece yol alır
Kim dedi benim yaşadığımı
Ben sadece giderim...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder