Ne yansın yakılsın umutlar
Ne de hüzünler sarsın rüzgarımı
Toprak değil mi sonuçta
Güle de bakar,
Bana da
Ah, varsın yansın fitneler!
Korkudan titresin yalanlar
İnanmak zorunda değilim ya
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Şiirler... Hayatın kendine özgü akustiği içinde bazen yerini en can alıcı notalarda kendiliğinden bulan, bazen de bir yalnızlığa, geceye, ya da mürekkebin kirine damlarcasına; bir şeylerin, belki bir rüzgarın, belki dost bir sesin, belki de yalnızca bir tutam mum ışığının narince taşıyıp getirdiği; bazen titrek, bazen suskun, bir şeyleri gizler halde, bazen de bir şeyleri haykırırcasına... Ama içimizden, ama kendimizden, bizden bir şeyler...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder