Şiirler... Hayatın kendine özgü akustiği içinde bazen yerini en can alıcı notalarda kendiliğinden bulan, bazen de bir yalnızlığa, geceye, ya da mürekkebin kirine damlarcasına; bir şeylerin, belki bir rüzgarın, belki dost bir sesin, belki de yalnızca bir tutam mum ışığının narince taşıyıp getirdiği; bazen titrek, bazen suskun, bir şeyleri gizler halde, bazen de bir şeyleri haykırırcasına... Ama içimizden, ama kendimizden, bizden bir şeyler...
Sen bir mazinin dalgın gözleri
Şimdi çok uzaklarda...
Adında hüznü tutturduğum hayal perim benim
Unuttum dedim herkese seni
Ben bir gölge bugünü olmayan
Sonrası sahte ışıklar
Yalan sevdaların sürgün kölesi
Aşksız kaldı öpülen dudaklar
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder