Toprağa Düşsün Ayrılık

Ne yaprak düşsün yere
Ne toz konsun yaprağa
Yeşil bir yel alsın gözleri
Ne sessiz kalsın gözler
Ne de yağsın yağmurlar
Mutluluklar verin bana
Ne bana sorun ayrılığı
Ne de bilinmeze
Yabana
Toprak alsın onu
Kapatsın çehresini
Alevden yellere sarılsın
Kuyusunda yalnızlığın
Ve sönsün
Yağmurlarında vuslatın