Sen

En soğuk akşamların bittiği günlerde
Bensizliğimde kendimin
Ellerim üşürken
Dipsiz düşüncelerin mahzenlerinden yüreğim
Sığınacak bir kuytu ararken kaçıp
Sıcaklığında
Bir parıltıydı sanki gözlerin
Yeniden buldum dedirten bana
Aşkı
Ve en tenha en dip kuyusundayken hayat
Rüyalarım benden uzakken
Titrekken adımlarım
Seni buldum
Bir yalnızlıkta yürümektin sen
Birlikte
Konuşmadan
Susmadan
Bilmeden
Aniden
Sevmeden
Aşık olmak isteyen
Bir ben
Bir “ben”in haykırışıydın
Sen