Şiirler... Hayatın kendine özgü akustiği içinde bazen yerini en can alıcı notalarda kendiliğinden bulan, bazen de bir yalnızlığa, geceye, ya da mürekkebin kirine damlarcasına; bir şeylerin, belki bir rüzgarın, belki dost bir sesin, belki de yalnızca bir tutam mum ışığının narince taşıyıp getirdiği; bazen titrek, bazen suskun, bir şeyleri gizler halde, bazen de bir şeyleri haykırırcasına... Ama içimizden, ama kendimizden, bizden bir şeyler...
Cicim aylarını başlatan yalanları
Hiç ezberlemedim ben
Hiç yalnızken biriyle
Biriyleyken de yalnız olmadım
Yeşili gizlemedim
Kırmızıyı anlamadım
Hiç sarıda geçmedim...
Ben hiç uçurtma uçurmadım
Dalga geçmedim fesleğenlerle
Ve kırmadım
Ben hep dürüst oldum ama
Kandırdı beni
Yalancı gönlüm...
2 yorum:
Şimdi kelimeler kifayetsiz kaldı.Gönül kaç yalan söyledi kimbilir şimdiye,şimdiye kaç kez iman ettirdi sevgiye ve sonra kaç kez söndürdü kimbilir.Hiç yalnızken biriyler biriyleyken de yalnız olmadım diyebilenlere selam olsun...
yüreğine kalemine sağlık
teşekkür ederim hüseyin :)
Yorum Gönder