Yara

Yalandı bedenlerin öldüğü ve yaşadığı ruhların
Bunu bende ölen binlercesinden anlıyordum
Ve ben hala yaşıyordum

Kimseler bilmiyordu
O gölgelerin hiçbiri
Benimle sevişmiyordu
Yine de herkes inanıyordu bana
Bir tek sen inanmıyordun...

Şimdi ne zaman biri seni ansa
Umudun şarkısını fısıldıyorum
Ve sen de dinliyorsun

***

Yağmuru severdin...
Sen bir elini hep diğerinin avucunda saklardın
Yine de
Tanrı’dan sen ödünç aldın
Ve beni sen yarattın

...

Ben resimlerinin üstü çizilmiş figüranı
Seni hiç anlamamıştım
Bir yaraydın sen, görülmeden tapılası...
Artık kendi resimlerimi yapsam da
Ve kendi yarattıklarımla oynasam da
Ne zaman biri seni ansa
Umudun şarkısını fısıldıyorum
Ve sen de dinliyorsun...