Şiirler... Hayatın kendine özgü akustiği içinde bazen yerini en can alıcı notalarda kendiliğinden bulan, bazen de bir yalnızlığa, geceye, ya da mürekkebin kirine damlarcasına; bir şeylerin, belki bir rüzgarın, belki dost bir sesin, belki de yalnızca bir tutam mum ışığının narince taşıyıp getirdiği; bazen titrek, bazen suskun, bir şeyleri gizler halde, bazen de bir şeyleri haykırırcasına... Ama içimizden, ama kendimizden, bizden bir şeyler...
Yalnızım
Yalnızlıklar arasında...
Tek perdeye yansısa tüm dileklerim
Tek gölgede birleşse tüm hayaller
Bir el oyunu olmasa...
O kadar yalnızım ki, yalnızlığım bile...
...benle kalsın istiyorum
Belki alışmışlıktan...
Dizelerim bile yalnız artık
Yalnızım
Yalnızlıklar arasında
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder