geleceğe özlemler

yine eser rüzgar
yine gülümser bir kuş açarken kanatlarını gökyüzüne
ben görmem
yanlış seçimlere kilitli gözlerimle
boş bakarım
bakarım önüme arkama,
bakarım toprağa ve suya.
yitmiş zevkleri arasında
son güne saklanmış bir alışkanlığın
batar güneş
çalar sirenler
duymam..
yeni şeyler yapmak özleminde
hayallerim ışıldatır başka dünyaları
belki bambaşka bir gelecekte;..
gidemem göremem..
tutsak kalmış gözlerimle
ve bugüne saplanmış bedenimle ben
kuramam saatleri
bir dans figürünü tamamlarcasına
ayaklarımın götürdüğü yere giderken
gözlerim başka bir hayalin gözlerinde
bir kadına dokunurken
belki bambaşka bir gelecekte
benimle aynı zamanda hiç yaşamayacak
aynı aralıklara hiç denk düşmeyecek
bambaşka bir kadın-
-düşer gözlerimden
düşer uçurumlara
belki onu hiç göremem
(ama o bilir beni geçmiş yaşantımı dinlerken-
-bir yerlerden)
o sever beni.
ben sevemem.
(çünkü ben bilemem..)
yine eser rüzgar
yine tatlı tatlı sesleriyle çarpar yaprakları ağaçların
görmem.

Özcan Erman Yüksel
9 Temmuz 2009, Perşembe