Şiirler... Hayatın kendine özgü akustiği içinde bazen yerini en can alıcı notalarda kendiliğinden bulan, bazen de bir yalnızlığa, geceye, ya da mürekkebin kirine damlarcasına; bir şeylerin, belki bir rüzgarın, belki dost bir sesin, belki de yalnızca bir tutam mum ışığının narince taşıyıp getirdiği; bazen titrek, bazen suskun, bir şeyleri gizler halde, bazen de bir şeyleri haykırırcasına... Ama içimizden, ama kendimizden, bizden bir şeyler...
Solgun kıpırtılar
Beklenmiş bir güzide baharın
İç çekişi
Kime küskün güneş yine
Kim bilir o da benim gibi...
Çocukluğundayım kırgınlığın
Bekleyişin
Bir çocuk gibi
Çok şey istediğini bile bile...
Bir rüzgar daha esmemeliydi
Öyle ılık kalmalıydı hava
Gözlerim yağmuru
Hiç görmemeliydi
Bir daha
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder