Kendimlelik

Gecedir bazen huzru veren
Niye bilinmez
Bir yalnızlıktan diğerine koşar yüzüm
Durulunca sular...
Kalabalıklar içindeki kendimleliğimden
Kendi içimdeki bana aitlerle oluşu bulurum
İşte bazen
Bu benim huzurum
...
Gerçek yalnızlık insanlar arasında kaldı
Sözleri de onlara satmıştım ben
Kafiye dediklerini
Ya da ne süs bulduysam
Ne yalan...
Şimdi kendimin olanlarla baş başalığımda
Açık seçik
Cesur
Ve yalansız
İşte bu benim huzurum...
Bir zaman der gibi geceyi örtünmek
Utanmıyorum artık
Kimseden
Ne de kendimden...