Seni Bana

Seni bana vermelilerdi İstanbul
Harcamamalılardı böyle koyu rüyalarında
Senin de mutlu günlerin olmalıydı
Ben olmalıydım İstanbul
Şimdi biz iki ayrı eski kaldırımlarda
Ben sende sürgün sen bende sevdalı
Hiç böyle olmamalıydı
Seni bana vermelilerdi İstanbul
Beni gördüğünde
Senin de ellerin kaymamalıydı gözlerinden
Parmakların ıslanmamalıydı
Düşmemeliydi
Ben öpmeden
Senin de hayallerin olmalıydı İstanbul
Ve bırakıp giderken ardına bakarak
Döneceğini bilmeliydim
Benim de özlemlerim olmalıydı
Yanmamalıydım böyle
Geceler baktıkça yüzüme
Kokunu vermeliydi dudakların bana
Yalnız kalmamalıydı aynalar da
Benim takllidimle baş başa...
Sen olmalıydın İstanbul
Ben sende kalmamalıydım böyle
Bir yaralı aşığın şarkısını
Hiç söylememeliydim
Bütün vapurlara birlikte binmeliydik
Seni bana vermelilerdi İstanbul
Seni bana...